სუსხიანი ზამთარი. დრო ყინვისა და სევდისა. ხეები მთებს მისტირიან, მთები-მინდვრებს, მინდვრები- ყვავილებს.
ყველა ერთმანეთს დასტირის, არ არის სიცილი, აღარ ხარობენ ყვავილები, ხეები ვეღარ ეჩურჩულებიან ერთმანეთს , მთა კი თეთრი , მძიმე ტვირთით იცავს საძმოს.
დიდხანს გაგრძელდება ასე , სანამ მოვა ის ერთი არსი-სიცოცხლის დრო, როცა ბავშვის სილაღე უბრუნდება მცენარეებს- ახალგაზრდები ყვავილობენ, მოხუცი მუხები კი თითქოს კმაყოფილები არიან, რომ კიდევ იხილეს იგი .
მთა ტვირთს იცილებს და შეჰხარის საძმოს, ყვავილები ერთმანეთს შესცინიან, ფრინველები ტკბილი ჰანგებით ამკობენ სამყაროს. ბუნების მახარობლებს ცეკვა-თამაში გაუმართავთ-აღდგა სანატრელი ოქროს ხანა.
აი, ასეთია გაზაფხული. მოდის და მოაქვს იმედი, მოდის და აღვივებს მას , რაც ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი წყაროა სიცოცხლის ხალისისა და სილაღისა.
მარიამ დავითაძე
XIII კლასი
„გაზაფხულია მაინც ასეთი…“
განათდა ცა, გაიფანტა ზამთრის ბურუსი. ყველგან სიცოცხლის ჟრიამული ისმის. მზის ნაზი, თბილი სხივები მითბობს გაყინულ ხელებს.
ვდგავარ მოვარდისფრო ხეების წინ და მახსენდება ჩემი ბავშვობა, წინა გაზაფხულები: როგორ ველოდებოდი ზის პირველ სხივებს, პირველ მერცხალს, პირველ კვირტებს…
მახსოვს აჭრელებული ფურცლები. ჩემი ორსტროფიანი ლექსები, დედის ღიმილი და ბედნიერი სახე.
თბილი სიო მიბერავს სახეში. ამთქნარებს ბუნება, იზმორებიან ხეები, გამოჩნდნენ ციყვები, მერცხლები, ფუტკრები, ამოყვეს თავი იამ და ენძელამ. აბიბინდა, შეიღება, განათდა, გაბრწყინდა სამყარო. ..
შემოქმედი
როცა სტუმარი მოდის, ყველას გვიხარია და ვცდილობთ, სტუმართმოყვარეობა გამოვიჩინოთ. აი გაზაფხულიც გვესტუმრა-მოიყოლა ია, ხან ქარი ჩაიქროლებს, ხან ყვავილების ტკბილი სუნიც მოვა.
ეს გაზაფხული ხელცარიელი არასდროს მოდის. სულ საჩუქრითაა. მაგრამ ჩვენც უნდა ვაგრძნობინოთ, რომ მისი მოსვლა ჩვენთვის უკვე საჩუქარია.
დილას ადრე ავდგები, გავიხედავ ფანჯარაში და ვხედავ : მარჯვნივ -ყვავილები, მარცხნივ კიდევ მარტოსული ია. იასთან მივა ბიჭუნა, მოწყვეტს და დედას მიუტანს.
დედა…
დედაზე ძვირფასი არაფერია.
დედის კოცნა და ალერსი ყველაფერზე ტკბილია.
დედა ერთია, როგორც სამშობლო. საერთოდ, ყველაფერი ძვირფასი ერთია.
დედა გაზაფხულივით მშვენიერია, ზაფხულივით ტკბილია,ზამთარივით ჭკვიანი და შემოდგომასავით დინჯი.
კომენტარის დატოვება